12 Şubat 2014

Çıt

Bazen, yok canım, olamaz dediğim şeyler...
Bazen, yok canım, bundan sonra ne olabilir ki dediklerim...
Bazen, yok yok, daha neler diye aklımdan geçerken...
Gökten yağarcasına geliyor ya...

Bazen, nasıl dayanır ki insan diyorum,
Bazen tutacak küçücük bir dal arıyorum, bulamıyorum ya
Bazen yardım etmek isterken çaresizce çırpınıyorum
Çırpındıkça herşeyi daha da bulandırıyorum ya

Bazen, alıp başımızı gidesim hem de çoook uzaklara gidesim geliyor ya
Bazen, hep başa hep başa sardığımı ve asla istediğim noktaya gelemeyeceğimi düşünüyorum ya
Bazen avaz avaz bağırmak istiyorum ve çıt bile çıkaramıyorum ya
Ve bazen pes ediyorum...

İşte o gün, bu gün...

 

10 Şubat 2014

Dominik'e 1-2

Ha şimdi bitti, bak haftaya yavaşlayacak; önümüzdeki hafta sadece günlük işlerle uğraşırım diye diye şubatın 10'unu buldum...
Hala bir rahat oturamadım. Bu durum ne olacak böyle bilmiyorum. Bir arkadaşım, proje üretme merakım yüzünden popomun yer göremeyeceğini söylüyor. Haklı sanırım...

Şöyle güzelce, keyiflice çalışan, biraz ondan biraz bundan takılan insanoğlunu seviyorum...
40 yaşımda Bodruma yerleşirim; çocuk orada daha mutlu bile büyür, ben de intenet üzerinden yaparım işimi diyen insanoğluna hastayım...
Kenara para koydum, kariyerimi tavanda bırakıp bir cafe açacağım diyen insanoğlu hayalini gerçekleştirirse, memleket cafeden geçilmeyecek...

40 yaşıma 3 yıl kaldı; kurabildiğim en ütopik hayal, şirket değiştirmek, çok para kazanmak; kazanılan parayı biriktirebilmek...
Ha aslında bir de Dominik Cumhuriyetine yerleşip muz ticareti yapma hayalim var ki hayalde bile bazı sıkıntılar var...

Peki benim durumum ne olacak? Yay olmaya devam etseydim belki de Domink'e gidebilirdik be blog... Kahpe kader yine örmüş ağlarını bana!



LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
 
Copyright 2009 mynameismelis