Aslında bana, bahar değil yorgunluğu geldi. Başka blogları okuyup onların baharla coşkulandıklarını gördükçe daha çok çöküyor üzerime. Herkeste bir enerji bolluğu, mutluluk, telaş; ben de ise sabah uyanamama, işe gelmeyi ıstırap sayma, yorgunluktan bunalma vs.
Minnak velet durumumu farketti herhalde ki Pazar günü annesine baharın ilk çiçeklerini hayatında il kez toplamış, getirdi. Çiçekleri küçücük bir likör kadehine koyduk, küçücük elleriyle o kadarcık toplayabilmiş. Ve ben şimdi anladım ki bir anneyi hayatta en mutlu eden anlardan biri de buymuş, oğlum elleriyle topladığı çiçeği bana getirmiş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder