Rotayı belirlemek

Bugün o günlerden birini daha yaşıyorum.
Ne çok şey hissediyorum. Ne çok değişiklik var hayatımda. Ne çok insan giriyor, ne çok insan çıkıyor. Ne çok pişmanlık duyuyorum ve ne çok heyecan var içimde.
Ruh hali bu yaşta bu kadar değişir mi insanda?
Kendinden yorulur mu insan bazen?
Düşünmekten tükendiğini hisseder mi insan? Analiz etmekten bıktığını?
Her fırsatta uygulama yöntemini sorgular mı? Doğru ve yanlış belki de netken...
Hayatı boyunca aynı yolu takip etmişken yolu değiştirmeye çalışır mı?
Siyah-beyazken tüm veriler aralara renklerin karıştığını görür mü?
Ve siyah beyazdan bile emin olmadığı anlar olur mu?..

İsteklerimin ne olduğundan emin değilim. Seçtiklerimin doğru olduğundan da. Hayallerimin peşinden koşmak gibi cümle girdi hayatıma. Hayallerim gerçekti benim. Yenilerini bulmak şimdi beni şaşırtan, koşmak değil. Ben sorgularken herşeyi, yanımda olmasını istediklerim yanımda mı emin değilim. Aynı frekansta olduğumu sanmıyorum çok kişiyle ve aslında hayatımdan asla çıkarmayacağım.

Kendimi hiç bu kadar karmaşık görmemiştim, hiç bu kadar iyi gözlemlememiştim. Kendimi hiç bu kadar eleştirmemiş ve kendimle ilgili hiç bu kadar eleştiri duymamıştım. Geçen gün okuduğum bir blogda bir gemide ve aslında tekbaşımıza olduğumuz yazıyordu. Ben gemide olduğumu fırtınada anladım. Fırtına hala dinmedi ama en azından geminin farkına vardım.

Rotayı hala çizebilmiş değilim. Hala dümeni nereye çevireceğimi bilmiyorum. Yapabildiğim tek şey dümeni tutmak, sımsıkı hem de.