21 Nisan 2007

Dondurma deyince...

Bazen uzaktan bir koku gelir ya insanın burnuma ya da küçücük bir tat ağzına. Bir anda geçmişteki bir anı canlanır. kısacık bir an...
Dün işte boyle oldu. Çocukluğumda en sevdiğim dondurmaydı AOÇ'un dondurması. Tüm gün sokakta oynar, yorulunca da bir kaldırıma oturur acele acele yerdik dondurmayı; küçücük kaşığıyla kimbilir günde kaç tane.
Şimdi kabını değiştirmişler ama kaşığı da aynı tadı da...

Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
 
Copyright 2009 mynameismelis