24 Haziran 2010

Eda veda elveda

İşyerime yani. 5 buçuk yılımı geçirdiğim yere. Oğlumdan fazla gördüğüm ofise.

Alışığım aslında ben böyle gitmelere. Giderken çok azap da çekmem, toparlanır giderim. İlk birkaç gün şöyleydi, böyleydi derim içimden. Muhasebe yaparım; gidişimi haklı bulur, rahatlar ve önüme bakarım.

Yine gideceğim. Yine ilk birkaç günü aynı duygularla geçireceğim, eminim. Ama bu sefer çok uzun kaldım burada ya, alışkanlık oldu biraz galiba. Huzur da vardı aslında, e mutluydum da. Yetmiyor işte insanoğluna. Hep birşeyler arıyorsun, daha iyisi var mı, merak ediyorsun. Ya da ben ediyorum, başkasını bilmiyorum. Ama aradım, buldum ve gidiyorum.

Umarım daha güzel günler bekliyordur beni yeni durakta. Daha mutlu bir şirkettir, buradaki eksikler orada tamamdır.

Eh, artık buraya benden veda. Eşyalarımı toplamak, masamı boş görmek çok tuhaf gelse de doğru olanı yapıyorum, biliyorum.

Kısaca eda veda elveda...


Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
 
Copyright 2009 mynameismelis