15 Kasım 2011

İtiraf ediyorum, yeteneksizim!

Allah bana bir yetenek vermemiş. Verdiyse de 34 yıldır ben tespit edemedim. Yazamam, çizemem, söyleyemem, spor yapmayı pek beceremem... Ama yapanlara çook hayranlık duyarım. Yaptıklarına saygı duyarım. Bir resim nasıl çizilir, bir heykel yaratırken neler hissedilirki?
Elimde olmadan düşünüyorum acaba ben de annemin yalvararak götürdükleri baleden sıkılmasaydım, eve org dersi için gelen hocadan köşe bucak kaçmasaydım, basketbol kursuna gittiğimde en azından birkaç hafta devam etseydim olur muydu acaba diye? İçimde olsaydı tutamazdım herhalde kendimi, bugünlere gelmezdim böyle kütük gibi.
Hele hele hem başka işlerle uğraşıp hem de yeteneğini başka ortamlarda kullanabilene büyük saygı duyarım. Bölünebilen insanlara yani... Ben de bölünürüm ama yeteneğimle işim arasında değil, işle iş ya da işle ev arasında bölünebiliyorum mesela.
Aslında diyeceğim şu ki ben hayranım şu işe: OİP 'e yani. Yetenekli işte. Yazıyor, çiziyor, güldürüyor, eğleniyor. Hayran oluyorum ona da diğer yeteneklilere olduğum gibi...

1 yorum:

OiP dedi ki...

yahu insanı utandırmayın şöyle kardeşim:)) böyle güzel lafları, çok sevdiklerimden duymak ne büyük mutluluk bilmezsin.

teşekkürler Melisim.

hem bu güzel laflara hem de yeni çalışmaya verdiğin mütiş desteğe:))
öperim

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
 
Copyright 2009 mynameismelis