19 Mayıs gününün benim için ayrı bir önemi var artık...
Demir'in bademcik ve genizetiyle vedalaştığımız ve Betaya'da elveda dediğimiz gün oldu.
Beta belasından kurtulmanın; 2 haftada bir 40 dereceyi bula ateşin sona ermesinin günü. Anladığım birşey daha var bu günde.
Annenin; çocuğunun acısını taa en dipte, belki de "en az" onun kadar hissedebildiği. O yemek yiyemezse senin de yemeyeceğini, ağlarken daha çok ağlayabileceğini...
Şimdi gitti, sağlıklı çok şükür. Bundan sonra hayatında bir daha ameliyat olmak zorunda kalmaz umarım.
Ve şimdi daha da iyi anladım ki bütün çocuklara en çok yakışan şey sağlık...
Demir'in bademcik ve genizetiyle vedalaştığımız ve Betaya'da elveda dediğimiz gün oldu.
Beta belasından kurtulmanın; 2 haftada bir 40 dereceyi bula ateşin sona ermesinin günü. Anladığım birşey daha var bu günde.
Annenin; çocuğunun acısını taa en dipte, belki de "en az" onun kadar hissedebildiği. O yemek yiyemezse senin de yemeyeceğini, ağlarken daha çok ağlayabileceğini...
Şimdi gitti, sağlıklı çok şükür. Bundan sonra hayatında bir daha ameliyat olmak zorunda kalmaz umarım.
Ve şimdi daha da iyi anladım ki bütün çocuklara en çok yakışan şey sağlık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder