Cehalet mi? Görgüsüzlük mü? Kendini bilmezlik mi?

Öğle saatlerinde İçerenköy Carrefour otoparkında arabayı park edip kısacık bir alışveriş turu yaptık. Döndüğümüzde arabanın yanında 4 çocuk (10-15 yaşlarında), anneleriyle birlikte birşeyler yapıyor. Benim aklıma ilk hırsızlık geldi tabi! Bizi görünce koşmalarını beklerken anne bir adım ileri attı, çocuları hala oldukları yerde. Ve o anda anladık ki çocuklar hırsız değil arsız ve pis! Ama anneleri onlardan bin kat beter! İki arabanın arasını tuvalet olarak kullanıyorlar! Bunu yapan kız çocukları, başlarında anneleri ve 50 adım ileride Carrefour ve tuvaletleri!
Annem ve ben hayretler içinde “aaa şurada tuvalet var, oraya gitsenize!!!” cümlelerini sarfederken, anne elinde sigarasıyla pişkin pişkin gülüyordu. Bu kadar çirkinlik olur mu ya? Hiç mi görmediniz? Belli ki İstanbul’da yaşıyorsunuz hiç mi anlamadınız sistemi? Dağ başı değil, Pazar günü Carrefour otoparkı burası. Tarla değil, bahçe değil...
O annenin yetiştirdiği o çocuklar da kendisine benzeyecek doğal olarak. Nasıl gelişmiş bir toplum olacağız peki biz? Herşeyi geçtim “ayıp” kavramını biliriz sanırdım, o da nanay. Deniz arabaya yaklaşırken kız çocukları gayet rahatlardı. Sokakta, ormanda, dağda, bayırda yaşayan hayvanlar tuvaletlerini gizlice yaparken, yaptıklarının üzerini toprakla kaparken; otoparkta annelerinin yanında tuvaletini yapabiliyor insanoğlu... Ne denir ki?